Meamram Mínitheach ar Dhlíthíocht a bhaineann le Clásail Chaighdeánacha Chonarthacha ('SCCanna')

Leagtha amach thíos tá achoimre ar an dul chun cinn déanta ag imeachtaí Ardchúirte na hÉireann a thosaigh an DPC ar an 31 Bealtaine 2016, inar lorgaíodh tarchur chuig Cúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh (CJEU) maidir le bailíocht “clásail chaighdeánacha chonarthacha” (SCCanna), meicníocht a fheidhmítear trí Chinntí ag an gCoimisiún Eorpach, faoinar féidir sonraí pearsanta a aistriú ón AE chuig na Stáit Aontaithe. “An Coimisinéir Cosanta Sonraí” v. Facebook Ireland Limited & Maximilian Schrems” teideal na n-imeachtaí seo, agus is 2016/4809P Uimhir Thaifead na hArdchúirte. Sa deireadh, tar éis éisteacht roimh na hArdchúirte i mí Feabhra agus mí Márta 2017, rinneadh tarchur tosaigh chuig an CJEU (C-311/18 cásuimhir an CJEU). Bhí éisteacht ó bhéal ar an 9 Iúil 2019 agus thug an CJEU a breithiúnas ar an 16 Iúil 2020. Leis seo, cuireadh críoch le gnéithe substainteacha an cháis.

Tugtar míniú ar chéimeanna éagsúla na n-imeachtaí sa mheamram faoi na ceannteidil seo a leanas. Má chliceálann tú ar aon cheann de na ceannteidil tiocfaidh tú ar an gcuid ábhartha den mheamram.

1. Cúlra2
2. Nós imeachta an CJEU ar ghearáin maidir le cinntí an Choimsiúin Eorpach
3. Dréacht-chinneadh an DPC
4. Na hImeachtaí agus an Éisteacht
5. Breithiúnas na hArdchúirte
6. Ceisteanna le cur faoi bhráid an CJEU
7. Achomharc chuig an Chúirt Uachtarach
8. Éisteacht roimh an CJEU
9. Comhairle an Ardabhcóide
10. Breithiúnas an CJEU

Dlíthíocht maidir le Clásail Conarthacha Chaighdeánacha

Coimisinéir Cosanta Sonraí i Leith Facebook na hÉireann Teoranta agus Maximilian Schrems [Uimh. Thaifid. 2016/ 4809 P]

Ar an 31 Bealtaine 2016, thionscain DPC (an Coimisinéir Cosanta Sonraí ag an am) imeachtaí in Ard-Chúirt na hÉireann ag lorg tagartha do Chúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh maidir le bailíochtú “clásal conarthach caighdeánach” (CCCanna) Sásra is ea CCCanna, arna mbunú le líon cinntí ó Choimisiún AE, faoinar féidir sonraí pearsanta a aistriú ón Aontas Eorpach go dtí na Stáit Aontaithe faoi láthair. Thionscain an Coimisiún Cosanta Sonraí na himeachtaí sin i gcomhréir leis na nós imeachta atá leagtha amach ag Cúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh ina breithiúnas ar an 6 Deireadh Fómhair 2015 (lenar cealaíodh an córas Tearmainn maidir le haistriú sonraí pearsanta ó AE go SAM). Rialaigh CBAE go gcaithfeadh údarás um chosaint sonraí AE an nós imeachta sin (a bhaineann le tagairt don CBAE a lorg) I gcás go measann údarás um chosaint sonraí AE go bhfuil údar maith le gearán arna dhéanamh ag ábhar sonraí I ndáil le hionstraim AE, amhail cinneadh ó Choimisiún AE.

1. Cúlra

Tá bunús na n-imeachtaí a rinne an Coimisiún Cosanta Sonraí sa bhunghearán a rinne an tUasal Maximillian Schrems i mí an Mheithimh 2013 leis an gCoimisiún Cosanta Sonraí maidir le haistriú sonraí pearsanta ag Facebook Ireland chuig a mháthairchuideachta Facebook Inc. i SAM. Bhí imní ar an Uasal Schrems, mar go raibh a shonraí pearsanta á n-aistriú ó Facebook Ireland go Facebook Inc., go raibh na sonraí pearsanta á rochtain go neamhdhleathach (nó go raibh an baol ann go mbeadh rochtain orthu) ag gníomhaireachtaí slándála stáit na Stát Aontaithe. Tháinig buarthaí an Uasal Schrems chun cinn i bhfianaise nochtadh Edward Snowden i ndáil le cláir áirithe ar maíodh go raibh siad á n-oibriú ag Gníomhaireacht Slándála Náisiúnta SA, go sonrach clár ar a dtugtar “PRISM”. Dhiúltaigh an Coimisiún Cosanta Sonraí imscrúdú a dhéanamh ar an ngearán sin ar an bhforas gur bhain sé le cinneadh ó Choimisiún AE (lenar bunaíodh an córas Tearmainn le haghaidh sonraí a aistriú ó AE go SAM) agus ar an mbonn sin bhí sí faoi cheangal faoin dlí náisiúnta agus AE a bhí ann ceana an cinneadh sin ó Choimisiún AE a chur i bhfeidhm. Thionscain an tUasal Schrems caingean athbhreithnithe bhreithiúnaigh i gcoinne an chinnidh gan imscrúdú a dhéanamh ar a ghearán agus mar gheall ar an gcaingean sin rinne Ard-Chúirt na hÉireann tagairt don CBAE, a sholáthair a chinneadh ar an 6 Deireadh Fómhair 2015.

2. Nós imeacht CBAE i ndáil le gearáin a bhaineann le cinntí ó Choimisiún AE

Le rialú an CBAE an 6 Deireadh Fómhair 2015 soiléiríodh nuair a dhéantar gearán le húdarás um chosaint sonraí AE a bhaineann le héileamh nach bhfuil cinneadh ó Choimisiún AE comhoiriúnach le príobháideacht agus cearta agus saoirsí bunúsacha a chosaint, nach mór don údarás ábhartha um chosaint sonraí scrúdú a dhéanamh ar an ngearán sin fiú mura mbeidh an t-údarás um chosaint sonraí sin é féin ábalta an cinneadh sin a chur I leataobh nó déileáil leis mar a bheith neamhbhainteach. Rialaigh an CBAE má mheasann an t-údarás um chosaint sonraí go bhfuil údar maith leis an ngearán, mar sin ní mór dul i mbun imeachtaí dlíthiúla os comhair na Cúirte náisiúnta agus, má bhíonn an t-amhras céanna ar an gCúirt náisiúnta maidir le bailíocht an chinnidh ó Choimisiún AE, ní mór don Chúirt náisiúnta ansin tagairt a dhéanamh don CBAE le haghaidh réamhrialú maidir le bailíocht an Chinnidh ó Choimisiún AE lena mbaineann. Faoi mar a luaitear thuas, chealaigh Cúirt Bhreithiúnais an Aontais Eorpaigh ina breithiúnas ar an 6 Deireadh Fómhair 2015 an cinneadh ó Choimisiún AE chomh maith lenar cuireadh taca faoin gcóras Tearmainn maidir le haistriú sonraí AE go SAM.

3. Dréachtchinneadh an Choimisiúin Cosanta Sonraí

I ndiaidh chealú an chórais Tearmainn maidir le haistriú sonraí pearsanta, rinne an tUasal Schrems a ghearán a athcheapadh agus a chur isteach arís lena chuntas féin maidir leis an imeacht sin agus d’aontaigh an Coimisiún Cosanta Sonraí dul ar aghaidh ar bhonn an ghearáin athcheaptha sin. Scrúdaigh an Coimisiún Cosanta Sonraí gearán an Uasail Schrems i bhfianaise airteagail áirithe de Chairt um Chearta Bunúsacha an AE (an Chairt), lena n-áirítear Airteagal 47 (an ceart chun leigheas éifeachtúil i gcás go ndéantar sárú ar na cearta agus saoirsí arna ráthú ag dlí AE). Le linn di imscrúdú a dhéanamh ar ghearán athcheaptha an Uasail Schrems, shocraigh an Coimisiún Cosanta Sonraí gur lean Facebook Ireland le sonraí pearsanta a aistriú chuig Facebook Inc. sna Stáit Aontaithe ar iontaoibh úsáid na CCCanna den chuid ba mhó. Ag teacht óna himscrúdú ar ghearán athcheaptha an Uasail Schrems tháinig an Coimisiún Cosanta Sonraí ar an réamhthuarim (faoi mar a cuireadh in iúl I ndréachtchinneadh an 24 Bealtaine 2016 agus faoi réir tuilleadh aighneachtaí a fháil ó na páirtithe) go raibh údar maith le gearán an Uasail Schrems. Bhí sé sin bunaithe ar dhréacht-toradh an Choimisiúin Cosanta Sonraí nach bhfuil leigheas dlíthiúil atá comhoiriúnach le hAirteagal 47 den Chairt ar fáil i SAM do shaoránaigh AE a n-aistrítear a sonraí chuig SAM i gcás go bhféadfadh sé go mbeadh said i mbaol go ndéanfadh gníomhaireachtaí Stáit SAM iad a rochtain agus a phróiseáil chun críocha slándáil náisiúnta ar mhodh nach bhfuil comhoiriúnach le hAirteagail 7 agus 8 den Chairt. Tháinig an Coimisiún Cosanta Sonraí ar an réamhthuairim nach dtéann CCCanna i ngleic leis an easpa sin de leigheas éifeachtach atá comhoiriúnach le hAirteagal 47 agus dá réir sin gur dóigh go mbeidh CCCanna féin ina shárú ar Airteagal 47 a mhéid is a bhaineann siad le haistriú sonraí pearsanta shaoránaigh AE go SAM a dhlisteanú.

4. Na hImeachtaí agus an Éisteacht

Dá réir sin thionscain an Coimisiún Cosanta Sonraí imeachtaí in Ard-Chúirt na hÉireann ag lorg dearbhú maidir le bailíocht an chinnidh ó Choimisiún AE i ndáil le CCCanna agus réamhthagartha don CBAE ar an gceist sin. Níor lorg an Coimisiún Cosanta Sonraí faoiseamh sonrach sna himeachtaí i gcoinne Facebook Ireland nó an Uasail Schrems. Mar sin féin, rinneadh an bheirt acu a ainmniú mar pháirtithe sna himeachtaí chun deis a thabhairt dóibh (ach ní oibleagáid) páirt iomlán a ghlacadh toisc go mbeadh tionchar ag toradh na n-imeachtaí ar bhreithniú an Choimisiúin Cosanta Sonraí maidir le gearán an Uasail Schrems i gcoinne Facebook Ireland. Roghnaigh an dá pháirtí go nglacfadh siad páirt iomlán sna himeachtaí. Rinne deich tríú páirtí ar suim leo cúrsaí iarratas chun páirt a ghlacadh mar amicus curiae (“cairde na cúirte”) sna himeachtaí agus rialaithe an Chúirt go bhféadfadh ceithre pháirtí de na deich bpáirtí sin (Rialtas SAM, BSA, an Comhaontas Bogearraí, an Eoraip Dhigiteach agus EPIC (An Ionad um Fhaisnéis Ríomhphríobháideachais) mar amici.

Tionóladh éisteacht na n-imeachtaí os comhair an Bhreithimh Uasail Costello in Ard-Chúirt na hÉireann (Rannóg Tráchtála) thar 21 lá i mí Feabhra agus i mí an Mhárta 2017 agus rinneadh an breithiúnas a fhorchoimeád ag conclúid na héisteachta. Go hachomair, rinneadh aighneachtaí dlíthiúla thar ceann: (i) gach páirtí, arbh iad sin an Coimisiún Cosanta Sonraí, Facebook Ireland agus an tUasal Schrems; agus (ii) gach duine de “chairde na Cúirte”, faoi mar atá sonraithe thuas. D’éist an Chúirt fianaise ó bhéal chomh maith ó 5 shainfhinné ar an iomlán maidir le dlí SAM, faoi mar a leanas:

• Ashley Gorski, Uasal, sainfhinné thar ceann an Uasail Schrems;
• An tOllamh Neil Richards, sainfhinné thar ceann an Choimisiúin Cosanta Sonraí;
• An tUasal Andrew Serwin, sainfhinné thar ceann an Choimisiúin Cosanta Sonraí;
• An tOllamh Peter Swire, sainfhinné thar ceann Facebook; agus
• An tOllamh Stephen Vladeck, sainfhinné thar ceann Facebook.

San idirthréimhse idir conclúid na trialach agus soláthar an bhreithiúnais ar an 3 Deireadh Fómhair 2017 (féach thíos), sholáthair na páirtithe sa Chúirt líon nuashonruithe ar an gcás-dlí agus ar fhorbairtí eile.

5. Breithiúnas na hArd-Chúirte

Rinne an Breitheamh Uasal Costello an breithiúnas a sholáthar ar an 3 Deireadh Fómhair 2017 trí bhíthin breithiúnas scríofa 152 leathanach. Sholáthair an Chúirt achoimre feidhmiúcháin den breithiúnas chomh maith.

Sa bhreithiúnas, chinn an Breitheamh Uasal Costello go raibh údar maith leis na buarthaí a chuir an Coimisiún Cosanta Sonraí in iúl ina dréachtchinneadh an 24 Bealtaine 2016, agus gur cheart cuid áirithe de na ceisteanna a ardaíodh sna himeachtaí sin a atreorú chuig an CBAE ionas go bhféadfadh an CBAE rialú a dhéanamh maidir le bailíocht na gcinntí ó Choimisiún AE lenar bunaíodh CCCanna mar mhodh chun aistrithe sonraí pearsanta a dhéanamh. Go sonrach dhearbhaigh an Chúirt go raibh údar maith le dréacht-torthaí an Choimisiúin Cosanta Sonraí arna leagan amach ina dréachtchinneadh an 24 Bealtaine 2016 nár chloígh dlíthe agus cleachtais SAM le ceart shaoránach AE faoi Airteagal 47 den Chairt chun leigheas éifeachtach os comhair binse neamhspleách (a bhfuil feidhm aige, faoi mar a luaigh an Chúirt, maidir le sonraí ábhair shonraí uile AE a n-aistríodh a sonraí chuig SAM).

Ina breithiúnas an 3 Deireadh Fómhair 2017, chinn an Breitheamh Uasal Costello chomh maith, mar gheall gur chuir na páirtithe in iúl gur mhaith leo an deis a ghlacadh go n-éistfí leo i ndáil leis na ceisteanna a bhí le hatreorú chuig CBAE, go ndéanfadh sí an cheist a liostú le haghaidh aighneachtaí ó na páirtithe agus ansin go ndéanfadh sí na ceisteanna bhí le hatreorú chuig CBAE a chinneadh. Chuir na páirtithe sa chás, mar aon leis an amicus curiae aighneachtaí faoi bhráid na Cúirte, i measc nithe eile, maidir leis na ceisteanna a bhí le hatreorú, ar an 1 Nollaig 2017 agus ar an 16, 17 agus 18 Eanáir 2018. Le linn na n-éisteachtaí sin, rinneadh aighneachtaí thar ceann Facebook agus Rialtas SAM maidir le “hearráidí” ar líomhnaigh siad go ndearnadh iad i mbreithiúnas an 3 Deireadh Fómhair 2017. D’fhorchoimeád an Chúirt a breithiúnas maidir leis na cúrsaí sin.

6. Ceisteanna a bhí le hatreorú chuig an CBAE

Ar an 12 Aibreán 2018, chuir an Breitheamh Uasal Costello a hIarratas ar Réamhrialú ón CBAE de bhun Airteagal 267 den CFAE in iúl do na páirtithe. Sa doiciméad leagtar amach na 11 cheist faoi leith a bhí le hatreorú chuig an CBAE, mar aon le cúlra leis na himeachtaí.

Ar an dáta céanna, léirigh an Breitheamh Uasal Costello go ndearnadh sí roinnt mionathruithe ar a breithiúnas an 3 Deireadh Fómhair 2017, go sonrach ar mhíreanna 175, 176, 191,192, 207, 213, 215, 216, 220, 221 agus 239. Le linn na héisteachta sin, léirigh Facebook gur mhaith leis smaoineamh ar an ndéanfadh sé cinneadh na hArd-Chúirte tagairt a dhéanamh don CBAE a achomharc nó nach ndéanfadh agus dá ndéanfadh, bac ar an tagairt arna déanamh ag an Ard-Chúirt don CBAE a lorg. Ar an mbonn sin, liostaigh an Ard-Chúirt an cheist le haghaidh an 30 Aibreán 2018.

Nuair a cuireadh na himeachtaí os comhair na hArd-Chúirte ar an 30 Aibreán 2018, rinne Facebook iarratas ar bhac ar thagairt na hArd-Chúirte don CBAE ag feitheamh le hachomharc uaidh i gcoinne dhéanamh na tagartha. Rinne na páirtithe aighneachtaí i ndáil le hiarratas Facebook ar bhac.

Ar an 2 Bealtaine 2018, sholáthair an Breitheamh Uasal Costello a breithiúnas maidir le hiarratas Facebook ar bhac ar thagairt na hArd-Chúirte don CBAE. Ina breithiúnas, dhiúltaigh an Breitheamh Uasal Costello an t-iarratas ó Facebook ar bhac, ag dearbhú go ndéanfadh an éagóir is lú de bharr dhiúltú na hArd-Chúirte do bhac ar bith agus an tagairt a sholáthar láithreach don CBAE.

7. Achomharc chun na Cúirte Uachtaraí

Ar an 11 Bealtaine 2018, lóisteáil Facebook achomharc, agus rinne sé iarratas ar chead chun achomharc a dhéanamh chun na Cúirte Uachtaraí, i gcoinne bhreithiúnais an 3 Deireadh Fómhair 2017, bhreithiúnas leasaithe an 12 Aibreán 2018 agus bhreithiúnas an 2 Bealtaine 2018 lena diúltaíodh bac. Éisteadh iarratas Facebook ar chead chun achomharc a dhéanamh chun na Cúirte Uachtaraí ar an 17 Iúil 2018. I mbreithiúnas a soláthraíodh ar an 31 Iúil 2018, dheonaigh an Chúirt Uachtarach cead do Facebook ag tabhairt cead dó a achomharc a thionscnamh sa Chúirt Uachtarach ach d’fhág sí an cheist maidir le cineál an achomhairc a mbeadh cead é a thabhairt os comhair na Cúirte Uachtaraí oscailte. Le linn dheireadh 2018, bhí roinnt éisteacht nós imeachta sa Chúirt Uachtarach le hullmhú don éisteacht shubstainteach. Tionóladh an éisteacht shubstainteach den achomharc thar an 21, 22 agus 23 Eanáir 2018 os comhair painéal 5 bhreitheamh de chuid na Cúirte Uachtaraí — An Breitheamh Uasal Clarke, an Breitheamh Uasal Charleton, an Breitheamh Uasal Dunne, an Breitheamh Uasal Finlay Geoghegan agus an Breitheamh Uasal O’Donnell. Rinneadh argóintí ó bhéal thar ceann Facebook, an Choimisiúin Cosanta Sonraí, Rialtas SAM agus an Uasail Schrems. Bhain na ceisteanna lárnacha a tháinig as an achomharc le cé acu an bhféadfadh, mar ábhar dlí, an Chúirt Uachtarach athbhreithniú a dhéanamh ar na fíricí a rinne an Ard-Chúirt i ndáil le dlí SAM. Tháinig sé sin as líomhaintí a rinne Facebook agus Rialtas SAM go raibh earráidí fíriciúla I mbreithiúnas na hArd-Chúirte, lenar cuireadh taca faoin tagairt a rinneadh don CBAE.

Ar an 31 Bealtaine 2019, sholáthair an Chúirt Uachtarach a príomhbhreithiúnas, ina bhfuil 77 leathanach. Go hachomair, chaith an Chúirt Uachtarach achomharc Facebook amach go hiomlán. Agus amhlaidh á dhéanamh, chinn an Chúirt Uachtarach an méid seo a leanas:

• Ní raibh sí sásta, mar ábhar dhlí na hÉireann nó AE, smaoineamh ar achomharc ar bith i gcoinne cinnidh ón Ard-Chúirt maidir le tagairt a dhéanamh don CBAE. Níor ghlac sí ach an oiread leis an gCúirt Uachtarach bheith ag smaoineamh ar achomharc ar bith i ndáil le téarma tagartha dá leithéid (i.e. na ceisteanna sonracha a d’atreoraigh an Ard-Chúirt chuig an CBAE). Chinn an Chúirt Uachtarach gur ábhar d’Ard-Chúirt na hÉireann amháin é cé acu tagairt a dhéanamh ná gan tagairt a dhéanamh don CBAE. Dá réir sin ní raibh sé cuí don Chúirt Uachtarach, i gcomhthéacs achomharc Facebook, anailís na hArd-Chúirte a bhreithniú a raibh an cinneadh mar thoradh air go raibh na buarthaí céanna aici is a bhí ag an gCoimisiún Cosanta Sonraí I ndáil le bailíocht an Cinnidh CCC. Bhí sé sin mar gheall ar an gceist a bhí dlúth-nasctha le cinneadh na hArd-Chúirte tagairt a dhéanamh don CBAE agus níor ghlac sé le Facebook bheith ag féachaint do sin mar phointe achomhairc.
• Ghlac sí leis go mbreithneodh an Chúirt Uachtarach an raibh na fíricí a fuair an Ard-Chúirt (i.e. na fíricí sin lenar cuireadh taca faoin tagairt a rinneadh don CBAE) inbhuanaithe faoi threoir na fianaise a cuireadh os comhair na hArd-Chúirte, nó ar cheart na fíricí sin a chealú.
• A mhéid is gur cheistigh Facebook príomhcheisteanna áirithe den fhíric a fuair an Ard-Chúirt maidir le dlí SAM, ar bhonn na sainfhianaise a cuireadh os comhair na hArd-Chúirte, níor shainaithin an Chúirt Uachtarach torthaí fírice ar bith a bhí neamh-inbhuanaithe. Dá réir sin, níor chealaigh an Chúirt Uachtarach ceann ar bith de na fíricí a fuair an Ard-Chúirt. Ina ionad sin, bhí sé de thuairim na Cúirte Uachtaraí gur bhain na cáintí a rinne Facebook faoi bhreithiúnas na hArd-Chúirte le tréithriú cuí na mbunfhíricí seachas na fíorfhíricí.

8. Éisteacht os comhair an CBAE

Thionóil an CBAE (an Mór-Dhlísheomra) éisteacht ó bhéal i ndáil leis an tagairt a rinne Ard-Chúirt na hÉireann dó ar an 9 Iúil 2019. Shuigh an CBAE le comhdhéanamh de 15 bhreitheamh, lena n-áirítear Uachtarán an CBAE, an Breitheamh Koen Lenaerts. Ba é an Breitheamh Thomas von Danwitz an Rapóirtéir Breithimh Ceaptha. Ba é Henrik Saugmandsgaard Øe an tArd-Abhcóide a sannadh don chás.

Ag an éisteacht, rinne an Coimisiún Cosanta Sonraí, an tUasal Schrems agus Facebook aighneachtaí ó bhéal os comhair an CBAE. Tugadh cead do na 4 pháirtí a ghlac páirt mar amicus curiae (“cairde na cúirte”) sa chás roimh Chúirt na hÉireann (SAM, EPIC, BSA Business Software Alliance Inc. agus an Eoraip Dhigiteach) aighneachtaí ó bhéal a dhéanamh chomh maith. Lena chois sin, rinne Parlaimint na hEorpa, Coimisiún AE agus líon Ballstát (an Ostair, an Fhrainc, an Ghearmáin, Éire, an Ísiltír, agus an Ríocht Aontaithe) a rinne gach ceann acu idirghabháil sna himeachtaí aighneachtaí ó bhéal chomh maith ag an éisteacht os comhair an CBAE. Lena chois sin, ar chuireadh ón CBAE, chuaigh an Bord Eorpach um Chosaint Sonraí (EDPB) os comhair an CBAE maidir le ceisteanna faoi leith.

9. Tuairim an Ard-Abhcóide

Soláthraíodh Tuairim Ard-Abhcóide Saugmandsgaard Øe (an AA) ar an 19 Nollaig 2019.

Sa Tuairim sin, mar réamhchúrsaí, luaigh an AA gur thionscain an Coimisiún Cosanta Sonraí imeachtaí I ndáil le gearán an Uasail Schrems os comhair na Cúirte náisiúnta atreoraithe i gcomhréir le mír 65 de bhreithiúnas an CBAE an 6 Deireadh Fómhair 2015 (faoi mar a thuairiscítear tuilleadh thuas). Fuair an AA chomh maith go raibh an t-iarratas ar réamhrialú inghlactha.

I ndáil leis na ceisteanna a d’atreoraigh Ard-Chúirt na hÉireann chuig an CBAE, chuir an AA srian go sonrach lena bhreithniú maidir le bailíocht an Chinnidh ó Choimisiún AE is bonn leis na CCCanna (Cinneadh CCCanna). Ón dtús, luaigh an tArd-Abhcóide go raibh an anailís sa Tuairim, dar leis, treoraithe ag an mian cothromaíocht a fháil idir an gá le méid réasúnta réadúlachta a thaispeáint chun caidreamh leis an gcuid eile den domhan a éascú agus an gá leis na luachanna bunaidh arna n-aithint in orduithe dlíthiúla AE, a Bhallstát agus na Cairte um Chearta Bunúsacha a dearbhú. Bhí sé den tuairim chomh maith nach mór an Cinneadh CCCanna a scrúdú faoi threoir fhorálacha an RGCS (i gcomparáid leis an Treoir maidir le Cosaint Sonraí (Treoir 95/46)) ar aon dul le hAirteagal 94(2) agus luaigh an AA chomh maith go ndéantar forálacha comhfhreagracha na Treorach maidir le Cosaint Sonraí a atáirgeadh go bunúsach le forálacha ábhartha an RGCS.

Mheas an AA go bhfuil feidhm ag dlí AE maidir le haistriú sonraí pearsanta ó Bhallstát chuig tríú tír i gcás go bhfuil an t-aistriú sin ina chuid de ghníomhaíocht tráchtála. Maidir leis sin, ba í tuairim an AA go bhfuil feidhm ag dlí AE maidir le haistriú den chineál sin beag beann ar cé acu an bhféadfadh údaráis phoiblí an tríú tír sin na sonraí pearsanta a aistríodh chun críocha shlándáil náisiúnta na tíre sin a chosaint. Maidir le cineál na CCCanna, ba í tuairim an AA go léiríonn na CCCanna sásra ginearálta is infheidhme maidir leis na haistrithe beag beann ar an tríú tír cinn scríbe agus an leibhéal cosanta a chinntítear ansin.

Maidir leis an tástáil i gcomhair an leibhéil chosanta a theastaíonn i ndáil le cosaintí (a d’fheadfadh na CCCanna a sholáthar) atá scrúdaithe le hAirteagal 46 den RGCS I gcás go bhfuil sonraí pearsanta á n-aistriú amach as AE go tríú tír nach bhfuil toradh dóthanach aici, ba í tuairim an AA go gcaithfeadh an leibhéal cosanta arna chur ar fáil ag na cosaintí sin a bheith comhionann go bunúsach leis an leibhéal cosanta a chuirtear ar fáil d’ábhair shonraí in AE leis an RGCS agus leis an gCairt um Chearta Bunúsacha. Mar sin, ní athraíonn ceanglais na cosanta le haghaidh cearta bunúsacha arna gcinntiú leis an gCairt de réir an bhoinn dhlíthiúil don aistriú sonraí.

I ndiaidh scrúdú mionsonraithe ar chineál agus ábhair an CCCanna, chinn an AA nach raibh an Cinneadh CCCanna neamhbhailí faoi threoir na Cairte. Ina thuairim, toisc gurbh é an cuspóir leis na CCCanna easnaimh ar bith I gcosaint na sonraí pearsanta arna cur ar fáil ag an tríú tíre a chúiteamh, níorbh fhéidir bailíocht an Chinnidh CCCanna brath ar an leibhéal cosanta sa tríú tír. Seachas sin ní mór ceist na bailíochta a mheas faoi threoir shláine na gcosaintí arna gcur ar fáil ag na CCCanna chun easnaimh ar an gcosaint sa tríú tír a leigheas. Ní mór na cosaintí ina bhfuil cumhachtaí na n-údarás maoirseachta faoin RGCS a chur san áireamh sa mheastóireacht sin chomh maith. Toisc go gcuireann an CCCanna an fhreagracht ar an rialaitheoir (an t-easpórtálaí), agus na húdaráis mhaoirseachta mar mhalairt air sin, ciallaíonn sé sin nach mór don rialaitheoir, agus na húdaráis mhaoirseachta mar mhalairt air sin, measúnú a dhéanamh ar aistrithe de réir an cháis, chun measúnú a dhéanamh ar cé acu an bhfuil na dlíthe sa tríú tír ina mbacainn ar leibhéal dóthanach cosanta a fháil do na sonraí aistrithe, a mhéid is go gcaithfear na haistrithe sonraí sin a thoirmeasc nó a chur ar fionraí.

Bhreithnigh an AA cineál na n-oibleagáidí atá ar an rialaitheoir a dhéanann easpórtáil na sonraí pearsanta ansin, lena n-áiríodh, de réir an AA, oibleagáid éigeantach maidir le haistriú sonraí a chur ar fionraí nó conradh leis an iompórtálaí a fhoirceannadh mura bhféadfadh an iompórtálaí cloí le forálacha na CCCanna. Bhreithnigh an AA na hoibleagáidí ar an iompórtálaí chomh maith maidir leis sin agus rinne sé breathnuithe áirithe faoi chineál an scrúdaithe ar dhlíthe an tríú tír ba cheart don easpórtálaí agus don iompórtálaí a dhéanamh.

Rinne an AA tagairt do chearta na n-ábhar sonraí chomh maith a chreideann sé go ndearnadh sárú ar na clásail CCC chomh maith maidir le gearán a dhéanamh leis na húdaráis mhaoirseachta, agus bhreithnigh ansin cad é ról a mheas sé a bheith ag na húdaráis mhaoirseachta sa chomhthéacs sin ansin. Go bunúsach, bhreithnigh an AA i gcás, i ndiaidh scrúdú a dhéanamh, go measann údarás maoirseachta nach mbaineann sonraí a aistrítear go tríú tír tairbhe as cosaint chuí toisc nach gcloítear leis na CCCnna, gur cheart don údarás bearta imleora a dhéanamh chun an neamhdhleathacht sin a leigheas, más cuí, trína ordú go gcuirfí an t-aistriú ar fionraí. Luaigh an AA aighneachtaí an Choimisiúin Cosanta Sonraí nach bhféadfaí an chumhacht chun aistrithe a chur ar fionraí a fheidhmiú ach de réir an cháis agus nach rachadh sé i ngleic le ceisteanna córasacha a thagann as easpa dhóthanach cosanta i dtríú tír. Ag an bpointe sin, léirigh an AA na deacrachtaí praiticiúla atá nasctha le rogha reachtach an fhreagracht a chur ar na húdaráis mhaoirseachta as a chinntiú go gcloífear le cearta ábhar sonraí i gcomhthéacs na n-aistrithe nó na sreafaí sonraí chuig faighteoir sonrach ach dúirt sé faoi na deacrachtaí sin nach bhfuil an chuma air nach bhfuil na CCCanna neamhbhailí mar gheall orthu.

Cé gur shonraigh sé nach ndearna Ard-Chúirt na hÉireann an cheist maidir le bailíocht na Scéithe Príobháideachais a atreoraigh go soiléir chuig an CBAE, mheas an AA gur ardaigh cuid de na ceisteanna a d’ardaigh Ard-Chúirt na hÉireann bailíocht an toraidh maidir le bailíocht a rinne Coimisiún AE i ndáil leis an Sciath Phríobháideachais. Mheas an AA go mbeadh sé róluath don Chúirt rialú a dhéanamh maidir le bailíocht na Scéithe Príobháideachais i gcomhthéacs na tagartha sin cé gur luaigh sé go bhféadfadh na freagraí ar na ceisteanna a d’ardaigh Ard-Chúirt na hÉireann i ndáil leis an Sciath Phríobháideachais a bheith úsáideach ar deireadh don Choimisiún Cosanta Sonraí níos déanaí agus cinneadh á dhéanamh aici ar cé acu an gcuirfí nó nach gcuirfí na haistrithe lena mbaineann ar fionraí i ndáiríre mar gheall ar neamhláithreacht líomhnaithe na gcosaintí cuí. Rinne an AA tagairt chomh maith, áfach, don fhéidearthacht go bhféadfadh an Coimisiún Cosanta Sonraí sa scrúdú ina dhiaidh sin ar ghearán an Uasail Schrems, i ndiaidh sholáthar bhreithiúnas na Cúirte, a chinneadh nach bhféadfadh sé an gearán a shocrú mura ndéanfadh an CBAE rialú ar dtús ar cé acu an raibh an Sciath Phríobháideachas féin ina bacainn ar fheidhmiú chumhacht an Choimisiúin Cosanta Sonraí na haistrithe lena mbaineann a chur ar fionraí. Luaigh an AA i gcás go mbeadh amhras ar an gCoimisiún Cosanta Sonraí faoi bhailíocht na Scéithe Príobháideachais, go mbeadh sé sásta má thugann an Coimisiún Cosanta Sonraí an cheist os comhair Chúirt na hÉireann arís lena lorg go ndéanfaí tagairt ar an bpointe sin arís don CBAE.

In ainneoin gur ghlac an AA an seasamh go bhféadfadh an Chúirt, i gcomhthéacs na tagartha sin, staonadh ón rialú sin maidir le bailíocht na Scéithe Príobháideachais ina breithiúnas, chuir sé in iúl ansin, mar mhalairt, roinnt “breathnuithe neamh-uileghabhálacha” ar éifeachtaí agus ar bhailíocht an chinnidh maidir leis an Sciath Phríobháideachais. Leagadh amach na breathnuithe sin thar thart ar 40 leathanach d’anailís mhionsonraithe, lena n-áirítear anailís ar an raon de cad a bhí i gceist le “coibhéiseacht riachtanach” cosanta i stát tríú páirtí, an cur isteach féideartha maidir le ceart ábhar sonraí i ndáil le sonraí a aistriú go SAM mar gheall ar ghníomhaireachtaí náisiúnta faisnéise, gá agus comhréireacht an chur isteach sin agus dlíthe agus cleachtais na Stát Aontaithe, lena n-áirítear na cinn a bhaineann leis an gceist ar cé acu an bhfuil leigheas breithiúnach éifeachtúil i SAM do dhaoine a n-aistríodh a sonraí go SAM agus ar gur chuir gníomhaireachtaí faisnéise SAM isteach ar a gcearta cosanta sonraí. Agus an anailís sin curtha i gcrích aige, chríochnaigh an AA ar deireadh trí amhras a chur in iúl faoi chomhréireacht na Scéithe Príobháideachais maidir le forálacha dhlí AE.

10. Breithiúnas an CBAE

Sholáthair an CBAE a bhreithiúnas ar an 16 Iúil 2020.

Go hachomair:

• Pléadh roinnt pointí sa bhreithiúnas a bhaineann le haistrithe go ginearálta; i measc nithe eile, dhearbhaigh an chúirt, mar phríomhphrionsabal de dhlí AE, an moladh i gcás go n-aistrítear sonraí pearsanta shaoránach AE go tríú tír, nach mór leibhéal cosanta a thabhairt dó nó di i ndáil lena sonraí pearsanta a bheidh coibhéiseach go bunúsach leis an leibhéal a chinntítear san Aontas Eorpach; go tábhachtach, shoiléirigh an Chúirt chomh maith gur fíor an moladh beag beann ar an sásra dlíthiúil a úsáidtear chun údar a thabhairt le haistriú faoi leith.
• Dhearbhaigh an CBAE bailíocht Chinneadh 2010/87/ AE ón gCoimisiún, arb cinneadh é lenar ghlac Coimisiún AE na CCCanna. Fágann sé sin go bhfuil na CCCanna ar fáil lena n-úsáid fós ag rialaitheoirí agus ag próiseálaithe i ndáil le haistrithe chuig tríú tíortha, faoi réir go gcomhlíonfaidh siad príomhphointí áirithe prionsabail arna gcur i iúl ag an gCúirt le linn a breithiúnais.
• Maidir leis sin, shoiléirigh an CBAE go bhfuil cineál agus méid na n-oibleagáidí a bhfuil easpórtálaithe sonraí — agus údaráis mhaoirseachta náisiúnta agus cosanta sonraí — faoina réir i gcás ar bith ina mbraithfear ar CCCanna chun údar a thabhairt le aistrithe sonraí chuig tríú tír.
• Go sonrach, léirigh na Chúirt na céimeanna atá le déanamh ag rialaitheoirí, sula rachaidh siad i mbun aistrithe sonraí faoi na CCCanna, lena dheimhniú, de réir an cháis agus, nuair is cuí, i gcomhair leis an iompórtálaí sonraí, cé acu an gcinntítear nó nach gcinntítear le dlí an tríú tír chuig a mbeidh na sonraí á n-aistriú cosaint dhóthanach faoi dhlí AE.
• Mar an gcéanna, dhearbhaigh an Chúirt má chinneann údarás náisiúnta maoirseachta, i ndiaidh imscrúdú a dhéanamh, nár tugadh leibhéal dóthanach cosanta d’ábhar sonraí a n-aistríodh a sonraí pearsanta chuig tríú trí sa tír sin, ní mór don údarás náisiúnta maoirseachta, mar ábhar dhlí AE, beart cuí a dhéanamh chun torthaí ar neamhdhóthanachta ar bith a leigheas agus, chuige sin, ceann amháin nó níos mó de na bearta ceartaitheacha a sainaithníodh in 58(2) den RGCS a fheidhmiú.
• Rinneadh cuid mhór d’anailís na Cúirte a threorú chuig measúnú ar na cosaintí a thugtar do shaoránaigh AE I gcomhthéacs aistrithe AE-SAM. Maidir leis sin, fuair an Chúirt, cé go gcuirtear teorainneacha áirithe le dlíthe intíre SAM ar cheart údaráis phoiblí SAM maidir le rochtain ar shonraí aistrithe nó úsáid sonraí aistrithe I gcomhthéacs faoi leith, nach gcuirtear leibhéal cosanta atá coibhéiseach go bunúsach leis an leibhéal a cheanglaítear le dlí AE ar fáil leis na teorainneacha sin.
• Sa chomhthéacs sin, dhearbhaigh an Chúirt go raibh an cinneadh lenar ghlac Coimisiún AE na socruithe maidir leis an “Sciath Phríobháideachais” le haghaidh aistrithe AE-SAM neamhbhailí. Go ginearálta, d’fhéadfaí an breithiúnas a léamh chomh maith, ar a laghad ar bith, mar chomhartha láidir rabhaidh a chur in iúl I ndáil le húsáid CCCanna le haghaidh aistrithe sonraí chuig SAM,

Pointí a bhaineann le haistrithe go ginearálta

Rochtain údaráis phoiblí ar shonraí aistrithe chun críocha slándáil phoiblí, cosanta agus slándáil Stáit.

Maidir leis an gcéad gceist shubstainteach lenar phléigh an Chúirt dhiúltaigh sí an moladh go raibh rochtain údaráis phoiblí ar shonraí aistrithe chun críocha slándáil phoiblí, cosanta agus slándáil Stáit lasmuigh den raon feidhme an RGCS. I dtaca leis sin, bhí an Chúirt tuisceanach i gcomhthéacs an dearbhaithe a tugadh (ag mír 89 den bhreithiúnas) maidir leis an RGCS “go bhfuil feidhm aige maidir le haistriú sonraí pearsanta chun críocha tráchtála ag oibreoir eacnamaíoch atá bunaithe i mBallstát chuig oibreoir eacnamaíoch atá bunaithe i dtríú tíre, beag beann ar cé acu, ag tráth an aistrithe nó ina dhiaidh sin, an ndéanfaidh údaráis an tríú tír lena mbaineann na sonraí sin a phróiseáil chun críocha slándáil phoiblí, cosanta agus slándáil Stáit.”

An leibhéal cosanta a theastaíonn

Ag mír 95 den bhreithiúnas, luaigh an Chúirt go sonraítear i Réamhaithris 107 den RGCS, i gcás “nach dtugann tríú tír, nó críoch nó earnáil shonraithe laistigh de thríú tír... leibhéal dóthanach cosanta sonraí a thuilleadh... gur cheart aistriú na sonraí pearsanta chuig an tríú tír sin .... a thoirmeasc mura ndéanfar ceanglais [an RGCS] maidir le haistrithe atá faoi réir cosaintí cuí.... a chomhlíonadh”. 

Maidir leis an leibhéal cosanta a cheanglaítear leis an RGCS i gcomhthéacs aistrithe chuig tríú tíortha, fuair an Chúirt, ag mír 91 den bhreithiúnas, agus faoi threoir Airteagal 46(1) agus Airteagal 46(2)(c) den RGCS, go bhféadfaidh rialaitheoir nó próiseálaí, ceal cinneadh leordhóthanachta, sonraí pearsanta a aistriú chuig tríú tíre, agus amháin má:

1. sholáthair an rialaitheoir nó na próiseálaí ‘cosaintí cuí’ (a bhféadfadh na CCCanna a bheith ina measc); agus,
2. ar an gcoinníoll go bhfuil cearta infheidhmithe ábhar sonraí agus leigheasanna dlíthiúla éifeachtúla ar fáil do na hábhair shonraí.

Ag luaigh nach sainaithnítear in Airteagal 46, le sainiúlacht, cad is brí leis na téarmaí “cosaintí cuí”. “cearta infheidhmithe” agus “leigheasanna dlíthiúla éifeachtacha”, dhearbhaigh an Chúirt, i gcúinsí ina bhforáiltear in Airteagal 44 “go gcuirfear gach foráil [sa chaibidil sin] i bhfeidhm lena chinntiú nach mbainfear an bonn de leibhéal cosanta daoine aonair arna ráthú [leis an rialachán sin], go bhfágann sé go gcaithfear an leibhéal céanna cosanta a choimeád i gcás go n-aistrítear sonraí pearsanta chuig tríú tír, beag beann ar an sásra dlíthiúil trína ndéantar an t-aistriú (mír 92 den bhreithiúnas).

Ag tagairt do Réamhaithris 108, luaigh an Chúirt chomh maith (ag mír 95 den bhreithiúnas), ceal cinneadh leordhóthanachta, nach foláir nó go ndéanfadh na ‘cosaintí cuí’ atá le cur i bhfeidhm ag an rialaitheoir nó ag an bpróiseáil i gcomhréir hAirteagal 46(1) ‘an easpa cosaint sonraí sa tríú tír a chúiteamh’ d’fhonn “comhlíonadh a chinntiú maidir le ceanglais um chosaint sonraí agus cearta na n-ábhar sonraí is cuí i ndáil le próiseáil laistigh den Aontas”.

Dá réir sin, ag baint úsáid as an teanga a d’úsáideadh roimhe sin ina breithiúnas sa chás níos luaithe Schrems i leith an Choimisiúin Cosanta Sonraí, (Cás C-362/14, EU:C:2015:650, 6 Deireadh Fómhair 2015), luaigh an Chúirt, ag mír 96, i gcúinsí lena bhfuil sé beartaithe le Caibidil V den RGCS a chinntiú go gcoimeádtar leibhéal céanna cosanta a thugtar d’ábhair shonraí laistigh de AE agus nuair a aistrítear a sonraí chuig tríú tír, fágann sé, i gcás ar bith ina ndéantar sonraí pearsanta a aistriú chuig tríú tír, gurb é an leibhéal cosanta a theastaíonn ceann atá “coibhéiseach go bunúsach” leis an leibhéal a ráthaítear laistigh den Aontas Eorpach”.

Láimhseáil na CCCanna ag an gCúirt

Cur i bhfeidhm na CCCanna i ngníomh

Ag mír 126 dá breithiúnas, thug an Chúirt faoi deara,

cé go bhféadfadh sé go n-éascaíonn na cosaintí sna CCCanna an leibhéal cosanta a chomhlíonann tástáil na “coibhéiseachta riachtanaí” i gcás aistriú chuig roinnt tríú tíortha, d’fhéadfadh sé go nach mbeifí ábalta an leibhéal sin cosanta a bhaint amach leis an CCCanna mar gheall ar dhlíthe agus ar chleachtais i dtríú tíortha eile. Chuir an Chúirt an pointe sin in iúl sna téarmaí seo a leanas:

“Dá réir sin, cé go bhfuil cásanna ann, ag brath ar an dlí agus na cleachtais atá i bhfeidhm sa tríú tír lena mbaineann, ina bhfuil sé ar chumas faighteora cosaint riachtanach na sonraí a ráthú ar bhonn na gclásal caighdeánach um chosaint sonraí amháin, go bhfuil cásanna eile ann ina bhféadfadh sé nach mbeadh modh dóthanach in ábhar na gclásal caighdeánach sin chun cosaint éifeachtach na sonraí pearsanta a aistrítear chuig an tríú tír lena mbaineann a chinntiú i ngníomh. Is amhlaidh sin go sonrach, i gcás go gceadaíonn dlí an tríú tír sin dá n-údaráis phoiblí cur isteach ar chearta ábhar sonraí lena mbaineann na sonraí sin.”

I ndiaidh di a léiriú ag mír 128 den bhreithiúnas nach bhfuil sé riachtanach go mbeadh tionscnamh na gcosaintí atá le tabhairt chun suntais ag an rialaitheoir ó chinneadh faoi leith arna ghlacadh ag Coimisiún AE, luaigh an Chúirt, ag mír 132, i gcás ar bith nach féidir an leibhéal cosanta a theastaíonn mar ábhar dhlí AE a bhaint amach leis na CCCanna féin nó iontu, féadfaidh an rialaitheoir clásail eile a chur leis nó na cosaintí a thabhairt chun suntais chun na CCCanna a fhorlíonadh.

Ag dul níos faide leis sin, luaigh an Chúirt, ag mír 133, go bhfuil CCCanna, go bunúsach, ina bhforáil bhonnlíne, ina gcuimsítear sraith ráthaíochtaí conarthacha a bhfuil sé beartaithe iad a chur i bhfeidhm go haonfhoirmeach i ngach tríú tír. Mura féidir agus a mhéid nach féidir an leibhéal cosanta a theastaíonn faoi dhlí AE a bhaint amach leis an CCCanna i gcomhthéacs aistrithe chuig tríú tír faoi leith, fágann sé nach féidir dul ar aghaidh leis an haistrithe sin ach má ghlacann an rialaitheoir bearta forlíontacha.

Pléadh cur i bhfeidhm praiticiúil na bpointí prionsabail sin i míreanna 134, 135, 141 agus 142 den bhreithiúnas. Go hachomair, léirigh an Chúirt, i gcásanna nach féidir na CCCanna a úsáid mar réiteach a “oireann do chách”, atá ábalta an caighdeán riachtanach cosanta a bhaint amach i gcás gach aistrithe go tríú tíortha, is gá go bhfágann sé sin go gcaithfear measúnú a dhéanamh lena fháil amach (agus lena dheimhniú) an féidir le dlíthe an tríú tír cinn scríbe a chinntiú go bhfuil cosaint dhóthanach ann ar an gcaighdeán a cheanglaítear le dlí AE i gcás go ndéantar sonraí pearsanta a aistriú faoi na CCCanna, agus, mura bhfuil, ar féidir leis an rialaitheoir cosaintí breise a chur ar fáil chun easnamh ar bith a chúiteamh.

Shoiléirigh an Chúirt, sa chéad dul síos, nach mór go ndéanfadh an rialaitheoir nó an próiseáil measúnú dá leithéid, le hionchur fhaighteoir beartaithe na sonraí, más cuí. Go tábhachtach, is ionann an measúnú dá dtagair an Chúirt agus ceann nach mór a dhéanamh de réir an cháis, sula dtosóidh an rialaitheoir/próiseálaí lena mbaineann aistrithe chuig an tríú tír sin.

Agus a lárnacht d’anailís na Cúirte á cur san áireamh, leagtar amach an méid seo a leanas go hiomlán I míreanna 134 agus 135:

“134.    Maidir leis sin, faoi mar a shonraigh an tArd-Abhcóide i bpointe 126 dá Thuairim, tá an sásra conarthach dá bhforáiltear in Airteagal 46(2)(c) den RGCS bunaithe ar fhreagracht an rialaitheora nó a fhochonraitheora nó a fochonraitheora atá bunaithe san Aontas Eorpach agus, mar mhalairt, an t-údarás inniúil maoirseachta. Dá réir sin, thar gach uile ní, is faoin rialaitheoir nó faoin bpróiseálaí sin atá sé a dheimhniú, de réir an cháis agus, nuair is cuí, i gcomhar le faighteoir na sonraí, cé acu an gcinntítear le dlí an tríú tír cinn scríbe cosaint dhóthanach, faoi dhlí AE, do shonraí pearsanta a aistrítear de bhun na gclásal caighdeánach um chosaint sonraí, trí chosaintí breise a chur leis na cinn a sholáthraítear sna clásail nuair is cuí.

 135.    I gcás nach féidir leis an rialaitheoir nó leis an bpróiseálaí atá bunaithe san Aontas Eorpach bearta breise dóthanacha a dhéanamh chun cosaint dá leithéid a ráthú, ceanglaítear ar an rialaitheoir nó ar an bpróiseálaí nó, seachas sin, ar an údarás inniúil maoirseachta, aistriú na sonraí pearsanta chuig an tríú tír lena mbaineann a chur ar fionraí nó a chríochnú. Is amhlaidh an cás, go sonrach, i gcás go gcuirtear oibleagáidí faoi dhlí an tríú tír sin ar fhaighteoir na sonraí pearsanta ón Aontas Eorpach a thagann salach ar na clásail sin agus a bheidh, dá réir sin, ábalta sárú a dhéanamh ar ráthú conarthach leibhéil cosanta dhóthanaigh i gcoinne rochtain údaráis phoiblí an tríú tír sin ar na sonraí sin.”

Tabharfar faoi deara, ag mír 135, gur chuir an Chúirt rabhadh in iúl go sainiúil go bhféadfadh sé gurb é an cás é, i roinnt tríú tíortha, nach mbeidh méid ar bith de chosaintí forlíontacha nó breise ábalta dul i ngleic leis na heasnaimh sa leibhéal cosanta atá ar fáil. I gcás dá leithéid, bhí seasamh na Cúirte an-soiléir: ní cheadaítear aistrithe dá leithéid; má théann an rialaitheoir/próiseálaí ar aghaidh in ainneoin sin, beidh sé faoin údarás maoirseachta ábhartha um chosaint sonraí idirghabháil a dhéanamh chun aistriú na sonraí pearsanta chuig tríú tír dá leithéid a chur ar fionraí nó deireadh a chur leis ar shlí eile.

Ról na n-údarás maoirseachta um chosaint sonraí

Ag míreanna 111 go 113 den bhreithiúnas (agus arís ag mír 146), chuir an Chúirt béim ar an ról lárnach a bheidh ag údaráis náisiúnta mhaoirseachta um chosaint sonraí I ndáil le rialú aistrithe sonraí chuig tríú tíortha a dhéantar faoi na CCCanna. Maidir leis sin, luaigh an Chúirt, cé gur faoin rialaitheoir/bpróiseálaí ábhartha atá sé, ar an gcéad dul síos, an measúnú a tuairiscíodh thuas a dhéanamh, ní mór do na húdaráis náisiúnta mhaoirseachta um chosaint sonraí idirghabháil a dhéanamh i gcás ar bith (i) nach féidir leis na CCCanna cloí leis an tríú tír lena mbaineann, ionas nach féidir an leibhéal cosanta a cheanglaítear le dlí AE a chinntiú; agus (ii) nár chuir an rialaitheoir nó an próiseálaí féin an t-aistriú ar fionraí nó níor chríochnaigh siad é.

Chuir an Chúirt an cheist sna téarmaí seo a leanas:

“111.    Má cheapann údarás maoirseachta, i ndiaidh imscrúdú a dhéanamh, nár dtugtar leibhéal dóthanach cosanta d’ábhar sonraí a n-aistríodh a sonraí pearsanta chuig tríú trí sa tír sin, ceanglaítear faoi dhlí AE, beart cuí a dhéanamh chun torthaí ar neamhdhóthanacht ar bith a leigheas, beag beann ar an gcúis leis an neamhdhóthanacht sin, nó ar chineál na neamhdhóthanachta sin. Chuige sin, liostaítear in Airteagal 58(2) den rialachán sin na cumhachtaí ceartaitheacha éagsúla a fhéadfaidh an t-údarás maoirseachta a ghlacadh.

 112.  Cé go gcaithfidh an t-údarás maoirseachta an beart is cuí agus is gá a chinneadh agus cúinsí uile aistriú na sonraí pearsanta lena mbaineann a chur san áireamh sa chinneadh sin, ceanglaítear ar an údarás maoirseachta mar sin féin a fhreagracht a chomhlíonadh maidir lena chinntiú go ndéanfar an RGCS a fhorfheidhmiú go hiomlán agus le dícheall cuí.

 113.   Maidir leis sin, faoi mar a shonraigh an tArd-Abhcóide i bpointe 148 dá Thuairim, ceanglaítear ar an údarás maoirseachta, faoi Airteagal 58(2)(f) agus (j) den Rialachán sin, go ndéanfar aistriú sonraí pearsanta chuig tríú tír a chur ar fionraí nó a thoirmeasc má cheapann sé, i bhfianaise chúinsí uile an aistrithe sin, nach bhfuiltear ag cloí leis na clásail chaighdeánacha um chosaint sonraí nó nach féidir cloí leo sa tríú tír sin agus nach féidir cosaint na sonraí aistrithe a cheanglaítear le dlí AE a chinntiú ar bhealach eile, i gcás nach ndearna na rialaitheoir nó an bpróiseálaí an t-aistriú a chur ar fionraí nó deireadh a chur leis.”

Conclúid maidir le: bailíocht na CCCanna

Agus anailís ar na CCCanna agus a gcur i bhfeidhm curtha i gcrích i ngníomh aici, agus é tugtha faoi deara, I bprionsabal, gur féidir iad a úsáid (le cosaintí breise, nuair is gá) chun an leibhéal cosanta a cheanglaítear le dlí AE a bhaint amach (le sásraí cuí ar fáil chun aistrithe a chur ar fionraí i gcás go mbeadh na cosaintí sin i mbaol), chinn an Chúirt an méid seo a leanas:

“Fágann sé go bhforáiltear sa Chinneadh CCCanna I leith sásraí éifeachtacha lena chinntítear, i ngníomh, go ndéanfar aistriú sonraí pearsanta chuig tríú tír de bhun na gclásal caighdeánach um chosaint sonraí san iarscríbhinn a ghabhann leis an gcinneadh sin a chur ar fionraí nó a thoirmeasc i gcás nach gcloíonn faighteoir an aistrithe leis na clásail sin nó nach féidir leis nó léi cloí leo” (mír 148).

Dá réir sin, ar bhonn na hanailíse atá leagtha amach ina breithiúnas, bhí an Chúirt sásta a dhearbhú go raibh an Cinneadh CCCanna bailí.

Sciath Phríobháideachais agus an seasamh i ndáil leis na Stáit Aontaithe

Chuir an Chúirt tús lena hanailís trína mheabhrú, I bprionsabal, gurb ionann rochtain údaráis phoiblí ar shonraí pearsanta duine aonair ag féachaint dá gcoinneáil nó dá n-úsáid agus cur isteach ar na cearta bunúsacha atá cuimsithe in Airteagail 7 agus 8 den Chairt (féach míreanna 170 agus 171 den bhreithiúnas).

Cé go luann sé nach bhfuil na cearta sin ina gcearta absalóideacha, rinne an CBAE athbhreithniú (ag mír 174 agus míreanna ina dhiaidh sin) ar phrionsabail a bhí ann cheana de bhun nach mór foráil a dhéanamh leis an dlí maidir le teorainn ar bith ar fheidhmiú na gceart agus na saoirsí a aithnítear sa Chairt cloí le bunús na gceart agus na saoirsí sin. Rinneadh tagairt chomh maith sa chomhthéacs sin do na cúrsaí seo a leanas:

• faoi réir phrionsabal na comhréireachta, nach féidir teorainneacha a chur leis na cearta agus leis na saoirsí sin ach más gá agus má chomhlíonann siad i ndáiríre cuspóirí an leasa ghinearálta a aithníonn an tAontas nó an gá atá le cearta agus saoirsí daoine eile a chosaint;
• nach mór raon feidhme na teorann ar fheidhm an chirt lena mbaineann a shainiú sa bhonn dlíthiúil féin lena gceadaítear an cur isteach ar na cearta sin an raon (mír 175); agus,
• chun ceanglas na comhréireachta a chomhlíonadh, ní mór rialacha soiléire agus beachta lena rialaítear raon feidhme agus cur i bhfeidhm an bhirt lena mbaineann agus íoschosaintí a fhorchur sa reachtaíocht lena ndéantar foráil i leith cur isteach dá leithéid, ionas (i gcomhthéacs na n-aistrithe sonraí) go mbeidh ráthaíochtaí dóthanacha ag na daoine a n-aistríodh a sonraí pearsanta lena sonraí pearsanta a chosaint go héifeachtúil ar an riosca um mí-úsáid (mír 176).

Uaidh sin, shainaithin an Chúirt teipeanna sonracha áirithe a bhain le roinnt bearta aitheanta um dhlí SAM, lena n-áirítear Alt 702 FISA, EO 12333 agus PPD-28, roimh chinneadh a dhéanamh (ag mír 185),

“ … nach gcuirtear teorainn leis na teorainneacha maidir le cosaint sonraí pearsanta a thagann as dlí intíre na Stát Aontaithe maidir le rochtain údaráis phoiblí SAM ar sonraí a aistrítear ón Aontas Eorpach chuig na Stáit Aontaithe agus a n-úsáid astu, ar a ndearna an Coimisiún measúnú sa Chinneadh maidir leis an Sciath Príobháideachais, ar bhealach lena gcomhlíontar na ceanglais atá coibhéiseach go bunúsach leis na cinn a cheanglaítear, faoi dhlí AE, leis an dara abairt in Airteagal 52(1) den Chairt.”

Ar leithligh, luaigh an Chúirt gur ceistíodh toradh Choimisiún AE sa Chinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais — go gcinntíonn na Stáit Aontaithe cosaint atá coibhéiseach go bunúsach leis an gcosaint a ráthaítear le hAirteagal 47 den Chairt — ar na forais, inter alia, nach féidir le Ombudsman na Scéithe Príobháideachais na heasnaimh a fuair Coimisiún AE féin i ndáil le cosaint bhreithiúnach na ndaoine a bhfuil a sonraí pearsanta a n-aistriú go SAM a leigheas. I ndiaidh anailís a dhéanamh ar ghnéithe ábhartha de shocruithe an Ombudsman faoi threoir phrionsabail dhlí AE is infheidhme, chinn an Chúirt ar deireadh (ag mír 197) “nach soláthraíonn sásra an Ombudsman... cúis ar bith le caingean os comhair comhlachta a thairgeann ráthaíochtaí do na daoine a bhfuil a sonraí á n-aistriú go dtí na Stáit Aontaithe atá coibhéiseach go bunúsach leis na cinn a cheanglaítear faoi Airteagal 47 den Chairt.”

I ndáil leis sin, luaigh an Chúirt (ag mír 191 dá breithiúnas) go bhfuair Coimisiún AE i réamhaithris 115 den Chinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais “cé go bhfuil líon bealaí cúitimh ag daoine aonair, lena n-áirítear ábhair shonraí AE....nuair a bhí siad ina n-ábhair i bhfaireachas (leictreonach) neamhdhleathach chun críocha slándáil náisiúnta, tá sé chomh soiléir céanna nach bhfuil roinnt boinn dhlíthiúla ar féidir le údaráis faisnéise SAM a úsáid (e.g. E.O. 12333) clúdaithe”. Mheas an Chúirt toisc go bhfuil a leithéid de “lacuna” sa chosaint bhreithiúnach i ndáil le cur isteach le cláir faisnéis bunaithe ar [PPD-28] “nach féidir a chinneadh, faoi mar a rinne an Coimisiún sa Chinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais, go gcinntíonn dlí na Stát Aontaithe leibhéal cosaint atá coibhéiseach go bunúsach leis an leibhéal a ráthaítear le hAirteagal 47 den Chairt.”

Luaigh an Chúirt chomh maith (ag mír 192) “nach dtugann PPD-28 ná E.O. 12333 cearta ábhar sonraí atá inchaingne sna cúirteanna i gcoinne údaráis na Stát Aontaithe óna bhfágann sé nach bhfuil ceart ar bith ag ábhair shonraí chun leigheas éifeachtach.”

Sa chomhthéacs sin, dhearbhaigh an Chúirt (ag mír 198), ag teacht di ar a toradh in Airteagal 1(1) den Chinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais, go gcinntíonn na Stáit Aontaithe leibhéal dóthanach cosanta chun sonraí pearsanta a aistriú ón Aontas chuig eagraíochtaí sa tríú tír sin faoi Sciath Phríobháideachais AE-SAM, gur thug Coimisiún AE “neamhaird ar cheanglais Airteagal 45(1) den RGCS, arna léamh i bhfianaise Airteagail 7, 8 agus 47 den Chairt.”

Uaidh sin, chinn an Chúirt (ag mír 199), “go bhfágann sé nach bhfuil Airteagal 1 den Chinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais, comhoiriúnach le hAirteagal 45(1) den RGCS, arna léamh i bhfianaise Airteagail 7, 8 agus 47 den Chairt, dá réir sin.” Ar an mbonn go raibh Airteagal 1 den Chinneadh maidir le Sciath Phríobháideachais “doscartha ó Airteagail 2 agus 6 den chinneadh sin, agus de na hiarscríbhinní leis an gcinneadh sin”, cheap an Chúirt maidir le neamhbhailíocht Airteagal 1 “go dtéann sé i gcion ar bhailíocht an chinnidh ina iomláine.” Dá réir sin, chinn an Chúirt (ag mír 201) go raibh an Cinneadh maidir leis an Sciath Phríobháideachais neamhbhailí ina iomláine.